Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Campaign "Right Music Wrongs" (Droga5 Australia)

Η καμπάνια της Droga5 για τη Virgin.
Πως μια διαφημιστική με μόνιμο μάτι στην ανατροπή, γυρίζει την επικοινωνία ανάποδα και δημιουργεί τρελό media buzz με σχετικά χαμηλά budget.
Πως ένας πελάτης με θάρρος και lateral thinking παίρνει από τη διαφήμιση his money's worth (and much more).

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Διαφήμιση σε λάθος χώρα. Οι εκτός χορού.

Στη χώρα των Ants οι καλοί στέκονται έξω από το χορό, τον οποίον σέρνουν οι φελλοί. Ο καλός στη δουλειά του είναι και παθιασμένος και ο παθιασμένος έχει άποψη και πολεμάει για δαύτη.
Τα αφεντικά των μεγάλων εταιριών δε θέλουν καυλωμένους ανθρώπους με άποψη και μαχητική διάθεση. Θέλουν μαλακούς λουκουμάδες πασπαλισμένους με φρουκτόζη, θέλουν μπουνταλάδες που θα χορεύουν σαν πειθήνια αρκούδια στον ήχο του ξεκούρδιστου ζουρνά που παίζουν τα αφεντικά και τα πελατάκια.

Έτσι, τους λογαριασμούς τους τρέχουν client-serviceάκια με ξύλινα χαμόγελα, κοντές φουστίτσες, σφιχτά κωλαράκια, στριγγές φωνούλες και αισθητική τούρκικης χέστρας. Την ίδια στιγμή που account managers με μυαλό λαμπερό σαν την Η. σέρνουν τα πασουμάκια τους στο σπίτι, στην πικρή ραστώνη της ανεργίας και άλλοι, με φωτιά μέσα τους και γκάζια, σαν τη Σ., χάνονται σε ανώδυνα καθημερινά προτζεκτάκια retail λογαριασμών.

Στον ίδιο τραγικομαγικό κόσμο των Ants, οι δημιουργικοί που κάνουν καριέρα είναι όσοι παρατημένοι έχουν αποδεχθεί ότι "η δουλειά είναι αναγκαία καταδίκη" και "μπορούν να κάνουν ότι γουστάρουν εκτός δουλειάς" ξεχνώντας ότι όποιος ρίχνει στο καζανάκι 10-12 ώρες από την καθημερινότητά του ζει μια ζωή άχρηστη, σπαταλημένη. Δημιουργικοί με άποψη και ταλέντο σαν τον Τ. χάνονται σε μικρές, ασήμαντες διαφημιστικές. Δημιουργικοί με φως και άποψη, με αισθητική και διάθεση, σαν τη Δ. και σαν τη Σ. είναι στα σπίτια τους. Δεν τις θέλει κανείς.

Δεν θέλει κανένα αφεντικούλι ανθρώπους που θέλουν να φτιάξουν διαφημιστικές-καμίνια δημιουργικότητας. Όσους παλεύουν για μια διαφήμιση - πολιτιστικό δρώμενο, για μια διαφήμιση με τίμια επιχειρηματικότητα και pop κουλτούρα, όσους θέλουν τις διαφημιστικές χώρους ζωής και όχι νεκροθαλάμους, τους στέλνουν στο καθαρτήριο.

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Διαφήμιση σε λάθος χώρα (μέρος Ζ')

Οι planners

Άφησα τελευταίους τους planners γιατί, ενώ στον πολιτισμένο κόσμο είναι τα μυαλά πίσω από τη δημιουργική δουλειά, οι στρατηγιστές που χτίζουν τις μπράντες και καθορίζουν την πορεία και το μέγεθος της φιλοδοξίας των διαφημιστικών, στην χώρα των Ants είναι πλεονάζοντες και αργόμισθοι.
Οι planners στη χώρα τούτη είναι είτε σκουπιδιάρηδες του client service, επιφορτισμένοι με τις παρουσιάσεις που βαριέται να κάνει ο μακετοκουβαλητής, είτε χιμπατζήδες που περιφέρει ο CEO της διαφημιστικής στους πελάτες, για να κοκορεύεται ότι πληρώνει και planner. Ενώ μακριά από τη χώρα των Ants oι planners είναι τα ακριβοπληρωμένα χαιδεμένα παιδιά του διαφημιστόκοσμου - the dog’s bollocks, the bee’s knees, στη χώρα των Ants είναι ασήμαντοι.
Όχι άδικα.
Οι planners στη χώρα των Ants είναι συνήθως γκομενάκια που ζουν με τη μουσούδα χωμένη σε έρευνες, που λατρεύουν τα charts και την προπαίδεια, που χάνονται στην ατέρμονη ανάλυση δεδομένων αλλά που δε μπορούν να συνθέσουν δυο αυγά για να φτιάξουν ομελέτα, και που έχουν τόση σχέση με τη διαφήμιση όση ο John Belushi με τους καλούς τρόπους. Στη χώρα των Αnts, όπου ο πελάτης παίζει κλαρινέτο και η διαφημιστική χορεύει ημίγυμνο τσάρλεστον, όπου η δημιουργική δουλειά εξαντλείται στο χυδαία φαρσικό αστειάκι, στο σλόγκαν που θα έκανε κάθε διαφημιστή με αυτοσεβασμό να αυτοχαστουκιστεί και στα offer wars με αισθητική αμοιβάδας, ο planner με γνώση στρατηγικής, με έμπνευση, ένστικτο και ιδέες είναι περιττός.